Mabel Matiz ve "Yaşım Çocuk"

Fotoğraf: Dilan Bozyel

Adını taşıyan ilk albümünden çıkan tekli “Söylese O Ben Söyleyemem” ile ilk kez sesini duymuş, varlığını kabullenmiştim Mabel Matiz’in. Daha önce adını sıkça duymama rağmen karşılaşmamız bu şarkı ile olmuştu. Oldukça güzel bir şarkı, onu yücelten eğlenceli bir klip ve büyüleyici, sıra dışı bir ses ile karşı karşıyaydım. Ancak albümü çıktığı anda edindiğim ve bütün şarkılarını dinlediğim adama dönüşmesi tamamıyla “Filler ve Çimen” eseri. Bütün bir yılımın ilk albüm şarkıları ile geçtiğini söyleyebilirim. Bu noktada değinilmesi gereken bir konu da; Mabel’in sesinden dinlediğim müthiş coverlar şüphesiz. Bu coverlar hem onu daha iyi tanımamı hem de daha çok sevmemi sağladı. Uzun zamandır haberlerini edindiğim ve çıkmasını merakla beklediğim “Yaşım Çocuk” artık hayatımıza girmiş ve gün geçtikçe de Mabel’in kalbimizdeki yerini sağlamlaştırmışken, albüm hakkında yazmamak olmazdı elbette. Albümün aralık sonu çıkmasını beklerken, klasik albüm gecikme nedenlerinden birine maruz kaldığını varsayarak yeni yılın ilk haftasında kavuştuk. Gerek lansman konseri, gerek Mabel’in sosyal mecraları çok iyi bir şekilde kullanması nasıl bir albüm ile karşılaşacağımızı bize az çok yansıttı. 

Albümün ilk şarkısı olan “Krallar” ile Mabel’in o çok özlediğimiz “başkaldıran” cümlelerine kavuşuyoruz. Daha ilk şarkıdan bir rehavete kapılmak serbest zira ikinci albüm sıkıntısı Mabel’e hiç uğramamış (buna dair bir şüphe beslemediğim düşünülürse daha bile mutlu olunabilir). Albüme adını veren “Yaşım Çocuk” en çok merak ettiğim şarkılardan biriydi.. Mabel’in sıkça albümün adı hakkında verdiği demeçlerin derininde yatan o düşünceler, sıkça özlenen masum çocukluk yılları şarkının gizli öznesi olarak cümlelerin arkasında, en derinde. Keskin cümleler,  naif ezgi ve Mabel’in muhteşem vokali ile “Yaşım Çocuk” albümün en sevdiğim şarkılarından. Albümün ilk teklisi olarak lanse edilen ve Mete Özgencil’in de katkıda bulunduğunu öğrendiğim anda hakkındaki merakımın tavan yaptığı “Zor Değil” albümün şüphesiz en iyi şarkılarından biri ve şahsi olarak en kıymet verdiğim şarkıların başında geliyor. Şarkıya bir de klip çekildiğini ve en yakın zamanda onunla da karşılaşacağımızı hatırlatmakta fayda var! Yazının başında belirtmiş olduğum “cover” meselesine geri dönecek olursak; Mabel’i takip eden insanlar yaptığı coverlara da hakimdir. Bu coverlar içinde en çok dikkat çeken ve beğenilen “Aşk Yok Olmaktır” albüm içinde de yerini bulmuş. Yıldız Tilbe’den dinlediğimiz ve çok sevdiğimiz şarkı, Mabel’in büyülü sesi ile aslını yaşatarak farklı bir ruha bürünmüş ve insana her dinleyişte “iyi ki albüme konmuş” düşüncesini aşılamakta. “Alaimisema” lansman konserinde dinlediğimiz şarkılardan biriydi ancak albüm kaydı ile dinlemek bir başka oluyor. Albümün en eğlenceli ezgilerine sahip olmakla birlikte şarkı, Mabel’in cinsel ayrımcılığa karşı yazdığı cümlelerden oluşmakta. Açıkça bir noktaya dokunmak yerine sağlam cümleleri ile bir duvar örüp temeline de hislerini gömüyor Mabel. Son dönemlerde tarafına yakıştırılan “şehir ozanı” sıfatını da sonuna kadar hak ediyor. “Kerem Gibi” aşka adanmış cümleleri ve diğer şarkılara göre daha karamsar ezgisi ile albümün en derin şarkısı. Alaturka intronun da şarkının ruhunu desteklediğini belirtmeli.. Albümün kapanış şarkısı olan, aynı zamanda Göksel’in vokal ile desteklediği “Ah Bu Sefer” albüm şarkıları içerisindeki şahsi favorim. İlk dinleyişten itibaren tutulduğum ve hali hazırda hala kendimi alamadığım şarkı albümün temasını yansıtan sözleri bir kenara, sırf nakarat cümlesindeki Göksel ve Mabel vokali için bile her daim ayrı bir yerde duracaktır. 

Dinlediğim her şarkıda “ilk albüm kıyaslaması” aklımın bir ucunda beni beklese de hiçbir şarkı bunu tetiklemedi. Mabel aşılması zor, her şarkısı ile ayrı bir mükemmelliği temsil eden debut albümünün altında kalmak bir yana, onu fersah fersah aşarak ne kadar büyük bir hazine olduğunu gösteriyor. Belli bir tema etrafında toplanmış derin cümleleri ve onları destekleyen müzikleriyle birlikte “Yaşım Çocuk” mükemmel bir ikinci albüm ve her köşesinde bizi bekleyen bir olgunluk imzası.

Favori Şarkı: “Ah Bu Sefer”